Modern Annenin Yalnızlığı
Bana anneliğin en büyük düşmanı nedir diye sorarsanız günümüzün şehirleşen modern dünyası derim. Tuhaf geliyor değil mi? Hemen açıklayayım.
Bundan çok değil 30-40 yıl öncesine gidelim. Yaşam şartlarının, ekonominin daha kısıtlı olduğu, bebek bezlerinin elde yıkandığı, akıllı telefonların hayal bile edilemediği, internetin henüz keşfedilmediği yıllar.Daha ultrason bile yok, bebeğin cinsiyeti doğumda nur topu diye başlayan o meşhur cümleyle öğreniliyor. Bugün bebek ihtiyaç listesi adı altında pazarlanan ve para tuzağı olan binlerce saçma sapan ürün de henüz üretilmemiş. Yani anlayacağınız çok şey eksik..
Tüm bunların yerine ne varmış biliyor musunuz? İnsan. Anneaneler, babaanneler çocuk bakarmış. Eltiler görümceler aynı mahallede yakın oturur beraber büyütürmüş çocukları. Konu komşu sürekli ev gezmesine gelir, bebekler çocuklar beraber oynarlarmış. Mahalle kültürü olduğu için sokağın bakkalı, manavı, terzisi herkes birbirini tanırmış.
Ben tam da bu dönemin sonunda yaşadım çocukluğumu. Annem öğretmen olduğu için gündüzleri rahmetli anneannem baktı bana. Öyle de güzel büyüttü ki; ruhuma sevgi ve şefkat kattı. Teyzelerim, dayılarım, konu komşu sürekli gelir giderlerdi evimize. Mesela sokakta saatlerce oyun oynardık, taa ki annem balkondan yemek hazır diye sesleninceye kadar. Bugün hala o sokakta 7 yaşındayken tanıştığım arkadaşımdır can dostum. Restaurant, alışveriş merkezi gezmez, dışarıda bu kadar sosyalleşmezdik ki. Annemler 3-4 aile bir evde toplaşırdı ve biz gecenin bir yarısına kadar bir odada çoluk çocuk oynardık.
Hani bir laf vardır: “Bir çocuğu bir köy büyütür” diye. İşte o köy şimdi yerini kısıtlı bir sosyal çevreye bıraktı. Çünkü bireyselleştik, çalışma hayatı zorlaştı, kadının toplumdaki rölüyle birlikte yükü de arttı. Herşeyi mükemmel yapmaya çalışan bir süper anne modeli çıktı ortaya. Çocuğu iyi yetiştirecek, psikolojisini düşünecek, çalışacak, kursa okula götürecek, iyi görünecek, etkinlik yapacak ve tüm bunları tek başına başaracak.
Bebek büyütürken satın aldığımız hiçbir şey, onu büyütürken bize destek olacak bir insanın yerini tutmayacaktır. Günümüzde birçok kadın bence annelikten değil de, anneliği tek başına sırtlamaya çalışmaktan dolayı çok yorgun. Keşke günümüzün imkanlarıyla geçmişin o yalın hayatı bir araya gelebilse..