Ya Anne Olamazsam?
Uzun bir aradan sonra kalemi yeniden elime aldım. Biraz anne adaylarıyla konuşmak istiyorum. Son zamanlarda anne olmak isteyen kadınlarla yolum kesişiyor ve ortak bir cümlede buluşuluyor hep : ‘ ya anne olamazsam?’.
Dış dünyaya söylerken ne kadar zorlanıyoruz aslında bu cümleyi. Genelde anne olmak için duyulan isteğin hemen peşinde soluğunu hissettiren bir cümle gizli oluyor ‘anne olmayı başarabilecek miyim?’. İşte bu noktada ayrılıyoruz kendi aramızda.
Kimi anneliğin sorumluluğu, kimi anne olmanın doğurganlığı, kimi ise anne olmanın sınırlarıyla karşılaşıyor içinde. Anne olmak ya da olmamak toplumsal bir bakışla filizleniyor sanki içimizde. Olmalıyım, olmalıydım diye diye yemeye başlıyor bizi. Oysa içimizdeki kız çocuğu için annelik kendine anne olmak, anneliğini paylaşmak anlamına geliyor. Sevgi akıtırken, sevgiyle dolabilmekten geçiyor.
Doğurabilmek, eski hayatını yaşamaya devam edebilmek ya da mükemmel anne olmaktan çok daha ötesi annelik.
Niye anne olmak istiyorsunuz bir sorun içinize, ilk söylediği şey çok önemli. Küçük bir kalbe hayat verebilmek değil, küçük bir kalp ile hayat bulabilmek için anne olmalı insan.
Anne olmayı, anne olamazsam diye yaşayan tüm sevgili anne adayları.. Bir an durun ve kendinize kocaman iki gözle kucağınızdan bakın. O gözün görmek istediği anneyi hayal etmek iyi bir başlangıç olabilir.
Şimdi yeniden soralım kendimize, nasıl bir anne olmayı istiyorum?
Sevgiler..
Instagramdan takip etmek için; @uzm.psk.sinemcakir