Hep Bir Kızım Olsun İsterdim.
Neredeyse 10 yıl öceydi. Anne olmadan çok önce. Bir gece rüyamda bir kız çocuğu gördüm. Arkası dönük yerde oturuyordu. 7-8 yaşında, kahverengi gür saçlı. Elinde bir oyuncak vardı. Ona doğru yürürken arkasını dönüp bana gülümsedi. Kocaman kahverengi gözleriyle baktı gözlerime. Yüzü Mustafa'ya benziyordu, gülüşü bana. Hafifçe kafasını kaldırdı ve dedi ki "Benim adım Mina. Ve sen benim annemsin".
Okumaya Devam...Engelleri Sevgiyle Kaldırmak
Yaklaşık 12 yıldır Özel Eğitime ihtiyaç duyan bireyler ve onların koca gönüllü aileleriyle çalışıyorum. Hikayelerinin büyük bir bölümü başka insanlara ve başka ailelere karşı verdikleri mücadeleyi çok iyi anlatıyor. Çünkü yeni bir şehre uyanarak başlamış olan anne babalık yolculukları, başka ailelerin kabulsüzlüğüyle zorlaşarak, yorucu, kırıcı bir boyut daha kazanıyor ve o kacaman soruyu ortaya çıkartıyor: ’Hayat boyu bu yolculukta yalnız mı olacağız?’
Okumaya Devam...Okula ilk Adım: Hangi Kreşe Gidecek? Hayatımızda Neler Değişecek?
Sonbahar ile birlikte anne babaların da okul telaşları başlıyor. Çocuğu hali hazırda okula giden ebeveyinler için bu bir rutin olsa da okul hayatı ile yeni tanışacaklar için büyük bir heyecan. Neden çoğu zaman çok kolay geçmez bu süreç? Muhtemelen bilinmeyenin verdiği endişeden. İnsanı en rahatsız eden şeylerin başında belirsizlik gelir. Hiç sevmeyiz bilinmeyeni. Kendimiz güvende hissedemeyiz. Bu nedenle her yeni başlangıç sonraki adımları atıp yavaş yavaş yeni yolu tanıyıncaya kadar bir stres ve telaş yaşatır bize. Sonra bir bakmışız ki zaman geçmiş, yaz gelmiş, yeni bir yılın hazırlıkları yapılıyor. Nedir bu yeni düzen ve sorumluluklar? En rahat ve gamsız aile için bile bu yeni düzen eski bir sayfayı kapattığı ve yeni bir sorumluluklar getirdiği için kaygılıdır. Kendimden biliyorum :) Kreşe başlayan çocuk ile birlikte evde de yepyeni bir düzen başlayacaktır. Belki de ilk başta sadece birkaç saat evden anneden ayrılacak olsa da bu ayrılığın etkisi büyük olur! Öyle ki belki de tüm eğitim hayatı boyunca farklı okullara, farklı diyarlara kanatlanmadan önceki ilk kanat çırpışıdır çocuğun.
Okumaya Devam...Hayal Kurmak
İsteklerimiz ve hayallerimiz. Çoğu zaman ne yazık ki birbirinden ayıramadığımız iki kavram. İsteklerin ( hedeflerin) bir zaman sınırlaması olabilir, gerçeklikle örtüşmesi gerekebilir, değiştirilebilir, vazgeçilmesi gerekebilir. Alice Harikalar diyarında bir sahne vardı: "Tavşan'ın peşinden koşar Alice. Yol ikiye ayrılır. Tavşan da durur, Alice de durur. Alice tavşana sorar. "Hangi yoldan gideyim?" Tavşan der ki: "Nereye gideceğini bilmiyorsan, nereden gittiğinin bir önemi yok." Ama bir hayali hayatınızın sonuna kadar yaşayabilirsiniz. Sınırları, zamanı, gerçekliği olmayabilir. Sadece size ait olabilir. Kimi zaman zihninizin karanlık tarafında kimi zaman aydınlığında yaşayabilir.
Okumaya Devam...Okula Alışma Sürecimiz: Yuvadan İlk Ayrılış
"Güneşli harika bir Pazar sabahı. Yerini sonbahara bırakmış olsa da yaz gitmemekte ısrarcı. Evde tüm aile keyif yapma, miskin miskin yatma, akşam üzeri parka gidip sonrasında da sinemada koca bir patlamış mısırı mideye indirme günü. Piknik ya da bahçede mangalı da ekledik mi en sevdiğimiz haftasonu programı. Tıpkı beraber geçirdiğimiz sayısız güzel gün gibi. Bir küçük farkla herşey aynı. Bu Pazar'ın ertesi bambaşka bir Pazartesi. Yıllarca ev adlı o çok güvenli çemberin dışına ilk adımın atılacağı gün. Okul denilen yepyeni yuva ile muhtemelen ömrünün dörtte birini geçireceğini bilmeden tanışma günü. Sonrasında yıllarca sürecek bir dönemin belki de tüm kaderini belirleyecek kadar önemli bir o kadar da stresli bir gün."İşte güneşli bir Pazar sabahı tam da böyle düşünürken yazdım bu yazıyı. Farklı farklı hayatlar, bambaşka çocuklar, ama bir o kadar benzer duygular. Bizim hikayemiz dilerim size yol gösterir.
Okumaya Devam...